Franz Reichelt, 16 Ekim 1878 Štětí doğumlu Fransız terzi, mucit ve paraşütle atlama öncüsüydü. Reichelt, kendi tasarımı olan giyilebilir bir paraşüt test etmek amacıyla Eyfel Kulesinden atlaması sonucunda öldü.
Reichelt, havacılar için uçaklarını havada terk etmek zorunda olduğu durumlarda; yere düşmeden hayatta kalabilmeleri için giyilebilir paraşüt geliştirmeye odaklanmıştı. Temmuz 1910’dan itibaren Reichelt normalde bir havacı tarafından kullanılması planlanan çok büyük olmayan “Paraşüt Takım Elbise” adını verdiği paraşütü geliştirmeye başladı. Ancak birkaç çubuk, ipek bir kanopi ve az miktarda kauçuğun eklenmesiyle Reicheilt pratik ve verimli bir paraşüt umuyordu.
İlk başta tasarladığı paraşütü apartmanının beşinci katından bir manken ile başarı ile test etti. Reichelt, uygun bir yükseklikte icadının etkili olacağına inanıyordu. Reichelt Eyfel Kulesinden bir test yapmak için defalarca Paris Emniyet müdürlüğüne dilekçe verdi.
Sonunda 1912 yılında Eyfel Kulesinde tasarımını test etme fırsatını bulacak izni aldı. Ancak 4 Şubat’ta kuleye geldiğinde icadı bir mankenin üzerinde değil kendisinin test edeceğini açıkladı. Her ne kadar onu bu amacından caydırma girişimlerine rağmen icadıyla Eyfel Kulesinin ilk platformundan kendi tasarladığı icadı ile birlikte kendini boşluğa bıraktı. Ne yazık ki paraşüt işe yaramadı ve 57 metreden düşerek öldü. Ertesi gün, gazeteler “pervasız mucit” başlığı ile ölümünü yazıyordu.
Eyfel Kulesine Giden Serüven
Havacılık çağının başlangıcı kaçınılmaz kazaları da beraberinde getirmiş. Ve en önemlisi güvenlik önlemlerine ve etkili bir paraşütün geliştirilmesine ilgiyi arttırmıştır.
Erken dönem paraşütle uçuş başarıları; Louis-Sebastien Lenormand 1783 de şemsiyeye bezeyen paraşütüyle uçuş gerçekleştirmiş. Jean-Pierre Blanchard uçuş öncesinde zaten açık olan sabit balonuyla uçuş gerçekleştirmiş. André-Jacques Garner’in yüksek irtifalar için kullanıma uygun bir paraşüt icat etmiş. Ancak 1910’a kadar hala bir uçaktan veya alçak irtifadan atlamak için uygun bir paraşüt yoktu.
Reichelt erken dönem havacıları ve havacılar arasındaki ölümcül bazı kazaların hikayelerini duyduktan sonra paraşüt tasarımıyla ilgilenmeye başladı. İlk testi başarılıydı; Katlanabilir ipek kanatlarla donatılmış mankenler beşinci kattan aşağı bırakıldığında hafifçe iniyordu ancak prototipleri giyilebilir bir giysiye dönüştürmek zordu. Özgün tasarımı yüzey alanı 6 metrekare ve yaklaşık 70 kilogram ağırlığındaydı.
Tasarımını test edeceklerini umarak Fransa’da önde gelen havacılık örgütü La Ligue Aérienne’e sundu. Ancak La Ligue Aérienne paraşüt yapısının zayıf olduğu gerekçesiyle tasarımı reddetti. Ve tasarımını geliştirmek için boşuna zaman ayırmaması gerektiği uyarısını yaptı. Reichelt yine de ısrar etti ve Rue Gaillon’da ki binasından mankenlerle düşüş testleri yaptı. Testlerinden hiçbiri başarılı olmadı.
1911 yılında Albay Lalance, havacılar için bir güvenlik paraşütü icat edilmesi için 10.000 franklık bir ödül teklif etti. Yarışma üç yıl boyunca sürecekti ve paraşütün 25 kilogramdan ağır olmaması şartı koşuldu.
Reichelt tasarımını geliştirdi ve paraşütün yüzey alanını 12 metrekareye kadar arttırırken ağırlığını azalttı. Ama testleri hala başarısızdı ve mankenler sertçe yüzeye çakılıyordu.
1911’de 8 ile 10 metre arasında yükseklikten atladı. Her ne kadar bu girişimi başarısızlıkla sonuçlanmış ve bir saman yığını sayesinde sakatlanmaktan kurtulmuş olsa da L’Ouest-Éclair’ye(gazete) bu atlayışı bildirdi. Le Matin’ne(Gazete) Nogent’te 8 metre (26 ft) yükseklikten kırık bir bacakla sonuçlanan bir girişimde bulunduğunu bildirdi. Eyfel Kulesi’nden atlama izni almadan önce Reichelt tasarımlarının başarısızlıklarını kısmen testlerini gerçekleştirdiği kısa düşme mesafesine bağlıyordu. Bu nedenle Eyfel Kulesi’nden test uçuşu yapmaya hevesliydi.
Yakında Görüşürüz
Reichelt, 1912 Şubatının başlarında basına nihayet izin aldığını ve kısa bir süre içinde Eyfel Kulesi’nden icadının değerini kanıtlamak için bir deney yapacağını duyurdu. 4 Şubat Pazar günü sabah saat 7.00’de iki arkadaşıyla birlikte kuleye ulaştı. Kuleye geldiğinde zaten paraşüt takımını giyiyordu.
Reichelt’in ölümünden sonra, verilen izinden sonuç olarak Polis Valisi olan Louis Lépine sorumluydu. Polisin rutin olarak Eyfel Kulesi’nden deneyler yapılmasına izin verirken bu durumlarda mankenlerin kullanılacağını belirten açıklama yaptı. Reichelt’in durumunda yalnızca manken kullanılacağını bildiklerini; Paris Emniyet Müdürlüğü kendisinin atlayacağını bilseler izin vermeyeceğini ve canlı bir atlayışa asla izin verilmediğine dair tarafından güvence verdi. Ancak Reichelt kuleye vardıktan sonra kendine kendine atlamak istediğini açıkça ortaya koymuş. Her ne kadar kuleye çıkarken kendisine eşlik eden arkadaşları vazgeçirmeye çalışmış olsa da başarılı olamamışlar.
Emniyet halatı kullanmak gibi ek önlemler almayı planlayıp planlamadığı sorulduğunda icadına tamamen güvenerek. “Buluşumun değerini kanıtlamak istediğim için deneyi kendim ve hile yapmadan denemek istiyorum.” cevabını vermiş.
Merdivenleri tırmanırken kalabalığa dönerek, elini kaldırarak ve onlara neşeli bir şekilde “À bientôt”(Yakında görüşürüz) diyerek. Arkadaşlarının yardımıyla kendi icadı olan paraşütü kuşanarak yerden 57 metre yükseklikten aşağıya atladı. Vücudu yere ulaştığında ise sağ bacağının ve kolunun ezildiğini, kafatasının ve omurgasının kırıldığını, ağzından, burnundan ve kulaklarından kanama olduğu bildirildi.
